دموکراسی از همه ی گونه های حکومت دشوارتر است.
الکساندر پوپ معتقد بود تنها آدم ابله درباره ی شکل های حکومت جر و بحث می کند. تاریخ درباره ی انواع آن ها و به طور کلی درباره ی حکومت گفتنی بسیار دارد. از آن جا که انسان شیفته ی آزادی است؛ و آزادی افراد در جامعه مستلزم قواعدی برای رفتار است، نخستین شرط آزادی محدودیت آن است؛ اگر آزادی مطلق و بی بند و بار گردد خود در هرج و مرج خواهد شد. پس نخستین وظیفه ی حکومت برقراری نظم و انضباط است. قدرت سازمان یافته ی متمرکز تنها جایگزین قدرت سرکش و مخرب نهفته در دستان افراد است. قدرت طبعا گرایش به تمرکز دارد. به نظر می آید حکومت از نوع سلطنت سازگارترین نوع حکومت با طبیعت بشر است، چون سلطه ی پدر در خانواده یا اقتدار رئیس یک گروه جنگجو در میان افراد آن گروه را اعمال می کند. اگر بنا باشد درباره ی اشکال حکومت برحسب عمر آن ها قضاوت کنیم، باید نشان افتخار را به سلطنت دهیم، به عکس آن، دموکراسی ها میان پرده های داغ و زودگذر بوده اند.
